سخنان پیامبر اکرم (ص) به راویت امیر المؤمنین علی (ع)
امام علی علیه السلام از رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل می کند:
گردا گرد بهشت را دشواریها فرا گرفته است ، و گرداگرد دوزخ را هوس دنیا.
ایمان بنده ای استوار نگردد تا دل او استوار نشود ، و دل او استوار نشود تا زبان او استوار نگردد .
ای پسر آدم ! کار نیک کن وکار بد را واگذار ! – که چون چنین کنی- در کار تیز رفتاری و از کار خود بر خوردار .
روز رستاخیز امام ستمگر را بیاورند، و او را نه یاری بود ، نه کسی که از سوی او پوزش خواهد، پس او را در دوزخ افکنند، و در آن چنان گردد که سنگ آسیا گردد، سپس او را در ته جهنم محکم ببندند.
من هنگامی که وحی بر او(ص) فرود آمد ، آوای شیطان را شنیدم. گفتم ای رسول الله این آوا چیست؟ فرمود: این شیطان است که از آن که او را نپرستند نومید و نگران است. همانا تو می شنوی آنچه را من می شنوم ، و می بینی آنچه را من می بینم ، جز اینکه تو پیامبر نیستی و وزیری و بر راه
خیر می روی .
هر که به عمد به من دروغ بندد جایی در آتش برای خود آماده سازد.
آشتی دادن میان مردمان بهتر است از نماز وروزه ی سالیان .
من از رسول خدا(ص) آنگاه که مرا به یمن فرستاد پرسیدم با مردم چگونه نماز گزارم ؟ فرمودند: در حد توانایی ناتوانان آنان بگزار و بر موُمنان رحمت آر .
من بارها از رسول خدا(ص) بارها شنیدم که می فرمود: هرگز امتی را پاک- از گناه – نخوانند که در آن امت – بی آنکه بترسند و - در گفتار درمانند، حق ناتوان را از توانا نستانند.
ای علی ! موُمن تو را دشمن نگیرد و منافق دوستی تو را نپذیرد.
منبع : نهج البلاغه
