یاد آوری(دنیا جای آزمایش است، نه جای آسایش.)
یاد آوری(دنیا جای آزمایش است، نه جای آسایش.)

یاد آوری(دنیا جای آزمایش است، نه جای آسایش.)

سخنان امام رضا (ع)

۱.مرد زیر زبانش پنهان است وچون سخن بگوید شناخته می شود.

۲.محبت کردن با مردم نصف عقل است. 

۳.هرگاه مردم به گناه تازه ای آلوده شوند ، خداوند آنها را به بلای تازه ای دچار می کند .

۴.هیچ چیز در ترازوی عمل سنگین تر از اخلاق نیکو نیست .

۵.چه زیبا ونیکوست صبر کردن و در انتظار فرج به سر بردن، پس بر شما باد به صبر.

 منبع :مسند الرضا 

۶ . دوستی بیست ساله خویشاوندی آرد. (بهج الصباغه ج١۰)

سفارشات امام کاظم علیه السلام

امام کاظم (ع) فرمودند:

۱.بهترین وسیله ی نزدیکی به خدا ، پس از شناخت او ،نماز ،

نیکی به والدین ، و ترک حسد و خودپسندی وفخر و نازیدن است. 

 

۲.بهشت در میان سختیها و جهنم در شهوات نهفته است . 

۳ .چون اراده ی کار خیر کردی٬ بشتاب ٬ زیرا نمی دانی چه پیش می آید.

تحف العقول

کلام امام صادق (ع)

امام صادق (ع) فرمودند:

۱.چهار خصلت از اخلاق پیامبران است:نیکی کردن ،

سخاوت ،صبرومقاومت در برابر گرفتاریها ،رعایت حقوق مؤمنان. 

 

۲.داناترین مردم به خدا ، راضی ترین آنهاست به تقدیرات الهی .

۳.کسی که به بزرگترها احترام و به کوچکترها محبت نکند، از ما نیست .

۴.ای گروه شیعه! زینت بخش ما باشید ، نه مایه سر افکندگی و شرمساری ما .

۵.محبوبترین مردم نزد خدا ، سودمندترین آنها برای مردم است .

۶.با نیکی نمودن و صله رحم ،  به درگاه الهی نزدیک شوید.

۷.از دو صفت بپرهیز ، بی حوصلگی و تنبلی .

تحف العقول

سخنان امام باقر (ع)

امام باقر (ع) فرمودند:

۱.دروغ خرابی ایمان است.

۲.مؤمن، ترسو و حریص وبخیل نمی شود. 

 

۳.کسی که خدا را نافرمانی کند، خدا را نشناخته است.

۴.موُ من وظیفه دارد که هفتاد گناه کبیره از برادر موُ من خود را بپوشاند.

۵.هیچ کس از گناهان رهایی نمی یابد مگر آنکه زبانش را نگاه دارد.

۶.هیچ عبادتی در روز جمعه نزد من ، دوست داشتنی تر از صلوات بر پیامبر (ص) و آل او نیست.

۷.در هر تقدیر الهی ، برای انسان چیزی نهفته است.

۸.بهترین عبادت ، پاکی شکم از مال حرام و پاکدامنی است .

وسائل الشیعه

سخنان سیدالشهدا(ع)

امام حسین (ع) فرمودند:

١- جز با پیروی از حق ، عقل انسان کامل نمی شود.( بلاغة الحسین)

٢- ای انسان سرمایه وهستی تو عمر توست، هر روز که از عمر تو می گذرد

قسمتی از هستی تو از بین رفته است(بنگر از هستی و سرمایه

استفاده کرده ای ؟و متوجه باش در آینده بیهوده آن را تلف نکنی ). (بلاغة الحسین)

٣- بدانید که نیازهای مردم به سوی شما از نعمتهای خداوند است.

گریستن از ترس خدا ، موجب نجات از جهنم است.

۴- در طول مدت عمر ، در حفظ سلامتی تن خود بکوشید.

۵- مردم بنده ی دنیا هستند و دین را فقط با زبانشان لمس می کنند، تا وقتی بدانند این گفتگوی ظاهری به ضرر دنیایشان نیست بر محور دین می چرخند، اما آنگاه که به امتحانی آزموده شوند(که لازم آید از دین ببرند و به دنیا بپیوندند) دین داران واقعی کم هستند.

( تحف العقول)

۶- پسرم، [امام سجاد]  از ستم نمودن به کسی که جز خداوند بزرگ و عزیز یاوری ندارد بپرهیز.(خداوند به زودی  داد چنین مظلومی را از ظالم خواهد گرفت).( تحف العقول)

۷- هرکس خواهان رضایت خداوند باشد و خشنودی خداوند را به غضب مردم نفروشد؛ آفریدگار اموری که به دست مردم است برای او کفایت می کند، وهرکس طالب رضایت مردم باشد و خشنودی مردم را به غضب خدا بخرد؛ پروردگار او را به مردم وا

می گذارد.(امالی شیخ صدوق)

۸- شخصی به امام حسین علیه السلام عرض کرد : ای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، من آلوده به گناه هستم و یارای  ترک آن را ندارم، مرا موعظه فرما: امام حسین علیه السلام فرمودند : «  پنج کار انجام بده و هرچه خواستی عصیان ورز:

١- از نعمتهای خدا استفاده نکن ، آنگاه به گناه رو کن .

٢- اگر می توانی از حکومت وسرپرستی خدا خارج شوی، گناه کن .

٣- به جایی پناه ببر که آفریدگارت تو را ننگرد بعد هرچه خواستی گناه کن .

۴- اگر می توانی هنگام مرگ ،جان به فرشته ی خدا تسلیم ننمایی هر گناهی می خواهی  انجام بده .

۵-  اگر می توانی وقتی که تو را به آتش دوزخ می سپارند وارد نشوی هر اندازه می خواهی  عصیان کن .»

(بحارالانوار،مجلسی)

۹- بهای شما چیزی جز بهشت نیست پس خود را به غیر آن مفروشید؛ زیرا هرکس به دنیا راضی گردد(هدفش فقط رسیدن به دنیا باشد) به چیزی پست راضی شده است.( بلاغة الحسین)

١۰- شکر نعمتهای گذشته موجب می شود که خدای متعال نعمتهای تازه ای به انسان مرحمت فرماید.( بلاغة الحسین)

١١- امین مپندار(در امان مباش) مگر آنکس را  که از خدا بترسد(اهل ایمان و دیندار باشد). ( بلاغة الحسین)

١٢- از حضرت پرسیدند: فضیلت چیست؟ فرمودند:« مالک زبان بودن (تا بتواند سخنی را که خدا راضی نیست ،نگوید) و بذل نیکی (احسان کردن به بندگان خدا.» ( بلاغة الحسین)